´¡De puta madre!´

Hallo allemaal!!!

Weer een weekje verder. Een weekje ter verdieping. Niet alleen in de Spaanse grammatica, maar ook in de cultuur en het leven in Granada. Ik ontdekte bijvoorbeeld dat er niet in alle wijken zo veel hondenpoep op straat ligt, dat sommige tapas echt verschrikkelijk zijn, en dat je wat betreft het ontdekken van de Arabische invloeden je niet weg komt met een wekelijkse durum kebab.

De laatste week lag de nadruk van mijn Spaanse lessen meer op het gebruik van grammatica en bepaalde uitdrukkingen in bepaalde omstandigheden, dan de grammatica en woordenschat op zichzelf. Super nuttig. Een voorbeeld. In het Spaans heb je 2 werkwoorden voor het werkwoord ´zijn´ (eigenlijk 3, maar ik beschouw er nu 2). Beide werkwoorden kan je gebruiken voor een bijvoeglijk naamwoord. De betekenis kan echter nogal uiteenlopen. Zo betekent ´está malo´ ´hij/zij is ziek´, maar ´es malo´ ´hij/zij is een slecht persoon´. Tja, als je aan het begin van de les aan de leraar wilt vermelden dat je huisgenootje ziek is, wil je wel de goede woorden gebruiken.

Naast deze handigheidjes kwamen er ook wat uitdrukkingen en gezegden aan bod. Mijn favoriete uitdrukkingen ´¡Qué chulo!´ (wat leuk, gaaf!) en ´¡De puta madre!´ (perfect! super!). Vooral deze laatste wordt in Granda veel gebruik, is echt ´Granadees´. De eerste keer dat ik deze uitdrukking echter hoorde, wist ik niet wat me overkwam. Ik liep alleen over straat om mn eerste boodschapjes te doen, toen een jongeman van ongeveer mijn leeftijd ineens iets in de zin van ´¡Tu vestido es de puta madre!´ naar mij riep. Hij glimlachte en gebaarde er vrolijk bij, maar wat ik ervan begreep was vestido=jurk (ik had idd een jurk aan), es de=is van, puta=prostituee, en madre=moeder. Probeer daar maar iets positiefs van te maken! En toch glimlachte de jongen. Dus ik heb hem maar geantwoord met ´¡Gracias!´ en ben verder gelopen, waarschijnlijk met een ietwat verbaasde uitdrukking op mijn gezicht. Gelukkig kon mijn Franse huisgenoot mij uitdrukking uitleggen, en dat de jongen mij waarschijnlijk complimenteerde met mijn jurk. Goed dat ik toch nog even ´gracias´ heb geroepen.

Verder heb ik me wat meer aangepast aan het Granadese leven. Ik lunch warm (om 14.00 uur) en eet ´s avonds (om 19.30) brood, en daarna evt nog tapas. Het actieve gedeelt van de dag is hier anders dan in Nederland. De winkels zijn open van 9.00-13.00 uur en van ongeveer 16.00-21.00 uur. Er wordt dus laat in de avond gegeten/ge-tapear-d (tapear is het ww voor tapas eten), waar men rustig de tijd voor neemt. Een relaxte manier van leven, als je tenminste de goede tapasbars kent. Niets vervelender dan met enorme honger een tinto de verano bestellen en vervolgens een veel te zoete mix en een lauwe, van vet druipende tapa krijgen. Dan moet er wel een héle leuke barman staan, om dit alles goed te maken...

Een belangrijk aspect in de stad Granda zijn de Islamitische invloeden. Deze stad was eens de hoofdstad van het oude Islamitische rijk, met als pronkstuk de Alhambra. Zoals ik eerder al noemde, kom je dus (om hiervoor genoemde reden) niet weg met een wekelijkse durum kebab.. Hoogste tijd om eens een bezoekje aan dit spectakel te brengen! Aangezien de Alhambra een hele ommuurde wijk is, is het aan te raden om een bezoek in twee delen te doen. Anders wordt het een beetje lang en saai (of je moet er écht van houden). Enfin, een lang verhaal om te introduceren dat we (ik en Jessica, een Australische klasgenoot) afgelopen vrijdag een deel van de Alhambra hebben bezocht. Erg mooi en indrukwekkend. Sommige van de gebouwen worden nu voor andere doeleinden gebruikt. Zo functioneert het paleis van Carlos de 14e nu als kunstmuseum, met wisselende exposities. Momenteel hangen er werken van Matisse. Best grappig om eens te zien!

Zondag ben ik weer naar de Sierra Nevada (bergpass waartegen Granada is aangebouwd, met op de toppen sneeuw) geweest. Dit maal met het idee om echt te gaan skiën! Maar na de prijs voor 1 dag full equipment, skipas en 2 uurtjes les (á 160 euro ¡Esta por las nubes!) te hebben aangehoord, heb ik besloten toch maar voor een mooie sneeuwwandeling te gaan met tussendoor veel kopjes thee, warme chocolademelk, churro´s en een fantastisch Spaans lunchmenu met calemares. Ook niet gek!

Gister, met wat spierpijn in mn benen van mijn sneeuwwandeling (berg op en af) en het joggen (in Granada ook berg op en af), besloot ik mij nog verder te verdiepen in de Arabische sferen hier in de stad, en samen met Jessica (die wel had geskied en niet meer kon lopen van de spierpijn) een hammam te bezoeken. ¡Una idea de puta madre! Wat heerlijk is dat! Het is eigenlijk een zich herhalend ritueel van het opwarmen en afkoelen van het lichaam door in steeds warmere baden te gaan, af te koelen in een heel koud bad, en weer overnieuw te beginnen, afgewisseld met een stoombad, én (niet te vergeten) een massage met esthetische oliën! Dus we hebben daar heerlijk ontspannen. Wel weer typisch Spaans: overal hangen bordjes dat je zacht moet praten en er staat zo´n heerlijk zacht, rustgevend muziekje op, dat af en toe bruut wordt verstoord door de blèrende stem van een medewerkster die de namen opnoemt van degenen die aan de beurt zijn voor een masage. Desalniettemin: Ik voel me herboren.

Conclusie: ¡Granda es de puta madre!
Ik heb het hiet nog steeds ontzettend naar mn zin. Ook al is er sprake van een omkeer van het weer (zondag zelfs 5 min sneeuw!). Els en Astrid, volgens mij nemen jullie dit weekend ook regen mee uit Nederland!! :(. Hoogste tijd dus om weer een zonnigere bestemming op te gaan zoeken. Volgende week maandag start mijn rondreis door Spanje, met waarschijnlijk als eerstvolgende bestemming Córdoba!


Heel veel liefs uit Granda,

Roxanne